20 april 08
Na alle actie op vrijdag en zaterdag en de plotselinge weeromslag zijn we vandaag erg lam. Ik ben ook zwaar verkouden. Niet veel actie dus. Ik maak vandaag deze website en dat is het wel!
9 april 08
Vandaag gaan we op bezoek bij Anneke, Tedde, Lotte en Tim. Anneke is de dochter van de overbuurvrouw van mijn zus. Ja zo hadden we al
voor ons vertrek verschillende namen/e-mail-adressen en contacten verzameld van Nederlanders in Toronto. Anneke woont in een buitenwijk van Toronto: ongeveer 35 minuten met de tram. De wijk ligt aan het meer en heeft een geweldige uitstraling: leuke huizen, een gewone winkelstraat (ipv een shopping mall).
Hun huis ligt hoog op de helling en vanaf hun dakterras kunnen ze het meer zien. Het is wel weer totaal wat anders dan ons eigen kleine appartementje maar Tedde verzekerd ons dat dit voor Canadeze begrippen een zeer klein huis is.
We eten een heerlijk ijsje (organic) en wandelen daarna lekker langs het strand.
Dit gaan we echt vaker doen!
18 april 08
Vanavond zijn we met z'n drieen uitgenodigd voor een diner bij 1 van Bas' begeleiders; Alex Zlotta en zijn vrouw Mercedes, samen met Theo van der Kwast en zijn vrouw Veena. Een echt internationaal gezelschap: Alex is Belg, Mecedes Spaans en Veena is Indiaas. We hebben echt heerlijk gegeten, gedronken en gepraat.
Liza doet het wederom geweldig: zonder 1 kreet bij Mercedes en Veena op de arm en daarna zonder mokken slapen in de kinderwagen tot het tijd is voor haar volgende fles. En ook daarna geen enkel probleem tot we om 1.30 uur maar eens terug naar huis wandelen. Het is echt lente want we lopen midden in de nacht zonder jas naar huis! (Gelukkig geen overijverige Canadeze agent in de buurt die komt vragen wat wij in godsnaam zo laat met een baby op straat doen!)
17 april 08
Het is nu
ineens volop lente. Aan het begin van de week was het nog 13 graden, vandaag is het 23 graden. De omslag gaat zo enorm snel hier, alhoewel er ook nog weer een enorme dip kan komen.
Canadezen klagen enorm over het weer: net Hollanders! Afgelopen winter was wel echt slechter dan andere winters maar als ze hier een sneewstorm voorspellen komt er inderdaad wel sneeuw maar geen storm!
Maar goed: nog geen maand geleden lagen er nog overal sneeuw/ijsbergen in Toronto en nu is het echt heerlijk.
10 - 14 april 08
Vandaag 2 appartementen bekeken in onze toren. Beiden zijn de grote appartementen alleen bij een is de muur tussen de woonkamer en de tweede slaapkamer er uit gebroken. Heel mooi maar daar hebben we niets aan want we moeten juist een 2e slaapkamer hebben voor Liza. Het tweede appartement had wel de oorspronkelijke indeling maar dat was zo extreem smerig en uitgeleefd .... Toch zag het er naar uit dat we dat zouden moeten nemen omdat we misschien anders niets meer zouden vinden. Tot ik vroeg of die muur in het eerste appartement niet te herstellen was. We kregen onmiddelijk ja te horen. Dus we hebben vanaf 15 mei gelukkig een groter appartement dat ook nog eens erg mooi is afgewerkt (vloer, keuken etc) Nu dus snel terug naar de Ikea voor bed, bank, tafel etc want dit appartement is (gelukkig!) niet gemeubileerd.
8 april 08
Het eerste lichamelijk effect van het landklimaat hier is voor mij. De luchtvochtigheid in de winter is hier veel lager dan in Nederland. Gevolg: zeer droge ogen voor ons beiden, maar nu ook een ontstoken oog voor mij.
In de drogisterijen zie je hier naar onze maatstaven dan ook bovenmatige hoeveelheden/keuzes oogdruppels.
Overigens zijn de zomers hier weer veel vochtiger dan in Nederland.
Eindelijk internetaansluiting!
7 april 08
Appartement bekeken op dezelfde etage. Ziet er echt prima uit dus we willen het graag. Dan blijkt dat het nog onder voorbehoud is, want de eigenaar moet nog definitief een ander appartement kopen. We worden er ’s avonds over teruggebeld maar het zal vast goed komen… Niet dus: de koop gaat niet door dus zijn verhuizing ook niet.
Maar mogelijk is er al weer een ander appartement beschikbaar; één van de conciërges is een heel aardige vent die ons kennelijk ook aardig vindt, want al zijn tips gaan naar ons. Wordt dus vervolgd.
6 april 08
Vandaag met de metro en Liza in de draagzak bij Bas naar de Toys-R-Us om een muziek-mobiel voor Liza te kopen.
In de laatste week in Rotterdam waren we op bezoek bij Mariken Claessen en toen heeft Liza onder het mobiel van Quinten gelegen en dat was een regelrechte hit dus die stond hoog op de lijst van te kopen baby-cadeautjes.
Het is er 1 van Winnie-de-Pooh & friends geworden omdat er vogelgeluidjes in zitten en die zijn minder irritant dan die deuntjes en bovendien kan het geluid ook uit.
Eerst nog even boven haar bedje maar straks (na aankomst van de spullen per boot), boven de box waar ik zelf als baby ook in heb gelegen.
Ze wordt totaal hyper als hij boven haar hoofd draait. 10 minuten is het maximum want dan wordt ze zo ongeveer overstuur. Maar ze vind het echt geweldig, en wij dus ook!
’s Middags horen we dat er een 2-slaapkamer-appartement beschikbaar komt en dat we morgen kunnen gaan kijken!
5 april 08
Bas is jarig en ik heb overduidelijk last van zwangerschapsdementie …: ik was het totaal vergeten!
Gisteravond tot 1.30 uur met Tina in een cocktail-bar gezeten na een film (klinkt misschien ruiger dan het is, want in totaliteit heb ik er maar 2 gedronken). En Bas is toen maar om 1 uur naar bed gegaan. De volgende ochtend dacht hij dat ik misschien de kamer versierd had: nee dus. Ik wist het echt totaal niet…. Totaal besef van tijd en datum kwijt nu ik niet werk en dus eigenlijk geen agenda meer inkijk en we ook nog geen kalenders hebben hangen.
Vanavond gaan we lekker uit eten: dat kan hier echt op elke straathoek en uit elke (wereld)keuken.
Tina past dan een paar uurtjes op Liza.
Op Kensington market horen we mensen Nederlands spreken en dat is al genoeg om een gesprek aan te knopen: en dan blijkt het wereldje klein: zij kennen Bart, de fellow waar Diederick heel veel mee optrekt. E-mail-adressen uitwisselen want die man is van plan om een betere NL-borrel op te gaan zetten (wat meer academisch): we zien het wel!
1- 4 april 08
Bas leert collega’s kennen en ik leer hoe het is om alleen met Liza te zijn. Het is uiteraard zeer luxe geweest dat Bas en ik ruim 2 maanden samen thuis waren bij Liza.
Nu blijkt nog meer dat je enorm gebonden bent door de schema van voedingen.
Alleen lopend boodschappen doen is nog de voornaamste bezigheid, en plannen hoe en wanneer ik naar de YMCA ga.
Maar Liza doet het echt goed. Ze slaapt inmiddels heel regelmatig een nacht door van 11 tot 6.30/7.00 uur. Met af en toe nog 1 wakker momentje rond 4.00 uur waarin ze dan eigenlijk alleen haar speen maar nodig heeft om direct weer door te slapen. Nachtvoedingen doen we dus niet meer!
Overdag is ze meestal blij, tevreden, op af en toe een huiluurtje na, vaak als gevolg van krampjes. In mijn eentje vind ik die behoorlijk zwaar maar ik weet goed dat het beperkt is en dat ze over het algemeen erg makkelijk is.
Ze lacht enorm veel en als ze wakker wordt is ze vaak heel blij; ze gaat dan meteen lachen als ze je ziet. Geweldig is dat!
Ze begint nu tegen dingen te slaan: Elmo -die ze van Miriam kreeg- is zwaar de pineut: opvallend rood en zwaait zo lekker) maar ook de voetrammel-muisjes van Ingeborg doen het goed voor dit doel.
En ze pakt dingen vast (nog wel hoofdzakelijk doekjes en onze kleding). Ook probeert ze af en toe te zitten, of zich op te trekken.
Ze heeft nu een wipstoeltje en vind het heerlijk om er in te zitten en rond te kijken.
Het wordt echt tijd dat de box komt want dan kan ze daar lekker in liggen en spelen.
Ik ben benieuwd naar haar gewicht en lengte, maar volgens mij zit ze prima op schema.
Ze is gelukkig nog geen dag ziek geweest en ik hoop dat dat zo blijft (Tegen beter weten in!)
1 april 08
Bas begint met zijn nieuwe baan. Alles blijkt prima geregeld: er is een werkplek) voor hem in een andere ruimte omdat men normaal gesproken pas per 1 juli start (en stopt). Verder is er in het lab al een hele werkplek voor hem ingericht.
Bas gaat 15 maanden lang 4 dagen onderzoek doen en 1 dag kliniek en daarna 12 maanden andersom. De eerste horde is het leren kennen van het patient-informatie systeem. Het dossier van een patient is volledig geautomatiseerd. Het gevolg is wel dat je om het te gebruiken eerst 2 examens moet doen ...
29 maart 08
Tina neemt ons mee naar Kensington market: een wijk met allemaal kleine winkeltjes waar je goed eten kan kopen: goede slager, goede groente boer, enorme kaaswinkel en ook een goede bakker met normaal brood ipv van dat te gezoete normale Canadese brood! En in een beschutte hoek zitten we buiten op een terrasje koffie te drinken: de kwaliteit is redelijk als je naar de cafeetjes gaat en cappuccino of espresso kiest. Regular is vreselijk, net als in de VS.
Dit wordt wel vaste prik voor de zaterdag.
23 – 31 maart 08
Veel spullen kopen, maar ook: mobiele telefoons en internet regelen (op 8 april pas (hopelijk) online…), naar de universiteit voor verder registratieverplichtingen, naar de bank om een rekening te openen.
Gelukkig zitten we zo ongelofelijk centraal en dicht bij het ziekenhuis dat werkelijk alles op loopafstand is, behalve het kantoor waar Bas heen moest voor een Social Security number. Maar dat ging prima met de metro.
1 dag hebben we een auto gehuurd om naar de plaatselijke Ikea (jawel!) te gaan waar we voor Liza een ledikantje en commode kopen en verder een boekenkast en nachtkastjes. En 1 dag zijn we dus zoet met Ikea instructies, inbussleutels en deuvels.
24 maart 08
Tina neemt ons mee naar de YMCA. Kende ik alleen uit dat liedje maar het blijkt een organisatie te zijn waar buurtwerk wordt gedaan en waar allerlei sociale activiteiten zijn. Inmiddels is het een grote en professionele organisatie geworden waar veel (particulier?) sponsorgeld in zit. Daarom kost het geen drol. Voor CAD 180,- per jaar mag een heel gezin onbeperkt komen naar zinguurtjes, de speelzaal, de gymlessen en het zwembad.
Je kan ook je kind er voor CAD 5,- per dag brengen: dan passen ze erop (incl. warme maaltijd om 12 uur!) Ik heb nog geen idee van hun niveau maar ik denk dat het dan dus op een peuterspeelzaal lijkt.
Voor elke leeftijd is er wat: en niet onbelangrijk: er komen heel veel jonge moeders en dat is heel goed voor netwerken. De eerste twee dagen dat ik er nu geweest ben heb ik al een kinderarts gevonden en mogelijkheden voor babyzwemmen.
Overigens zijn er ook heel veel kinderen met hun (meestal Aziatische) nanny’s: de meest gangbare vorm van kinderopvang hier in de city.
22 maart 08
Eerst de sleutel ophalen bij Diederick en Tina de Jong. Diederick is fellow gynaecologie en woont ook in 38 Elm Street. We zijn met hem in contact gekomen via Richard Keijzer waarmee Bas samen de Chirurgische vooropleiding deed. Hij zat in 2007 in Toronto en tipte ons dat Diederick mooi woonde. En gelukkig konden we inderdaad via Diederick aan dit appartement komen.
Ons doel is om in dezelfde toren een appartement met 2 slaapkamers te vinden, maar die zijn zeer schaars (in de hele stad trouwens) want in dit complex zijn er ongeveer 450 eenheden waarvan ca 60 met 2 slaapkamers en de rest met 1.
Diederick en Tina stonden op het punt naar de Hollandse club te gaan: paaseieren zoeken met hun 2 kinderen Zoë en Lulu. Waarschijnlijk gaan we met Koninginnedag ook eens kijken om het met eigen ogen te zien.
In ons eigen appartement volgde een teleurstelling: het was ons voor veel geld gemeubileerd verhuurd maar gemeubileerd bleek alleen een bank, tafel en bed te zijn maar verder nog geen kopje of bord. En bovendien is de bank niet alleen lelijk roze met paars maar ook dramatisch slecht qua zitcomfort; volgens Bas nog te slecht voor de Baldr-kelder. Maar we kunnen hem in ieder geval wel gebruiken als surrogaat commode!
De eerste dagen stonden dus in het teken van spullen kopen. Al snel hebben we daarvoor de Dollarama gevonden: zeg maar de Canadese Wibra: prima voor borden, bakjes etc. Zoals de naam al doet vermoeden: alles voor 1 Canadese dollar.
In Toronto ligt nog op vele plekken sneeuw bijeengeschoven tot ijsbergen. Het komt overdag soms net boven nul maar het is nog te koud om het echt te laten smelten.
21 maart 08
We vliegen vandaag naar Toronto.
Op Schiphol zijn Maarten, Marge, Astrid, Paul, Fenna, Rinske, Els en Peer gekomen om ons uit te zwaaien. Miriam is ‘s morgens al naar ons toegekomen om afscheid te nemen en met ons mee te rijden naar Schiphol om dan de auto (megane) mee te nemen.
Het was erg prettig dat Miriam er was, want Liza was onrustig (waarschijnlijk doordat ze onze spanning oppikte) en omdat we nog behoorlijk veel moesten doen en wij ons dus niet om Liza hoefden te bekommeren (tot Miriams grote plezier!)
Op Schiphol hebben we me
t z’n allen een biertje gedronken en toen naar de gate.
Liza heeft zich in het vliegtuig prima gedragen. Ze had een bedje en daarin heeft ze de meeste tijd liggen slapen. Soms moesten we haar er uit halen voor de turbulentie maar dan sliep ze binnen no time weer bij mij op schoot.
Ze had uiteraard aan aandacht geen gebrek: zowel van het personeel als van de reizigers.
Na aankomst naar Immigration. Dat ging wonderlijk vlot, zeker in vergelijking met de stroperigheid van het proces er aan vooraf in Nederland. De brieven van de Berlijnse ambassade voor Bas en mij werden (met veel typewerk) omgezet in echte workpermits in onze paspoorten. Voor Liza volgde een document waarin alleen stond: must leave Canada before July 1, 2010…. hartelijk welkom!!
(Je zou denken dat lime en legergroen de clubkleuren zijn van de favoriete club van Bas en Liza!)
