En Liza heeft meegedaan aan een wetenschappelijk onderzoek. Een Nederlandse promovendus hier doet onderzoek naar de taalontwikkeling van baby's: leren zij klanken puur op het gehoor of is het ook een immitatie van spierbewegingen die een ander maakt? Dus kreeg Liza fluoricerende stickertjes op haar gezicht en een ski-brilletje tegen het UV-licht, en werd ze opgenomen terwijl ze naar een tv-scherm keek waarop iemand continu dezelfde klanken maakte. En de vraag was dus: doet Liza de beweging na.
Wonder boven wonder maakte Liza geen enkel probleem van alle toeters en bellen maar op het filmpje leek ze geen enkele reactie te geven op de klanken. Toch kreeg ze een speelgoedje en haar eerste salaris; 25 dollar, en ze mocht zelfs nog een keer terug komen. De tweede keer vond Liza alle toeters en bellen een stuk minder leuk: ze zat niet stil dus kon er eigenlijk geen opname gemaakt worden. Maar wel weer 25,- verdiend. Geweldig toch: niets presteren en toch verdienen. Wat doen wij volwassenen toch fout....
(Overigens bleek uit een echte analyse dat uit de eerste sessie toch wel resultaten waren te halen.)
Mogelijke beroepskeuzes van Liza: filosofe (kip-ei-discussie eindelijk opgelost??)
Oorarts
Of toch maar eerst gewoon nog lekker baby zijn. Spelen met papa,
of met een lepel,
je verbazen over al die stipjes op je jurk,
op een lekker rijstcrackertje sabbelen,
of op je knuffel,
spelen met je Ernie-sokken,
een kleurrijk duo vormen met je papa in operatie-pak,
en lekker moe zijn na een douche.
Liza oefent de kunst van het kruipen...
maar ze komt nog geen centimeter vooruit!
