Familiebezoek deel 3: Miriam (28 augustus tot 25 september)

En toen kwamen Miriam en Chris ook nog op bezoek!
Ze zijn eerst een paar dagen bij ons geweest en daarna zijn ze ca 2,5 week rondgetrokken (Bruce Peninsula, Algonquin, Ottawa, Montreal, Kingston, Niagara falls).


Miriam is op 31 augustus jarig en toen waren ze bij ons in Toronto. Eerst zijn we voor haar verjaardagsgeld een geweldige digitale camera gaan kopen, en toen het op zaterdag 30 augustus 6 pm was, verrasten wij Miriam met een 'lang zal ze leven' en een flesje bubbles-infused-with-icewine (met dank aan M&M!!), per slot van rekening was het toen al 31 augustus in Nederland!

Best lekker als Liza eens niet bij ons maar bij een ander aan lip of neus trekt!


Een ochtendje naar Kensington market begint altijd met een lekker ontbijtje met een heerlijke cappucino bij Moonbean.

Onze bakker heeft geweldige taarten, brownies etc., en ze hebben een geweldig motto!

Terwijl Bas in de slager wacht, maakt Miriam van Liza en mij een heuse foto-reportage: dit is de mooiste!

Als Miriam en Chris in Niagara camperen gaan wij er een dagje heen om samen naar een paar wijnhuizen te gaan.

Liza gaat in de draagzak bij Miriam als we een rondleiding krijgen met veel trappen. Buiten schijnt de zon flink maar Liza's zonnehoedje ligt nog in de auto. Dan maar een stoere spuuglap-hoofddoek!

Liza beoordeelt de kleur mee en vindt eigenlijk dat ze ook mag proeven.

En natuurlijk ook nog naar een wedstrijd van de Blue Jays. Helaas verloren ze maar het was toch weer erg leuk.

Het afscheid nadert dus Liza krijgt een boterham-knuffel van haar tantes.

Op de valreep nog een flesje van tante Chris!

En dan uitrusten......

Rijbewijzen!!! en naar de dierentuin

Jullie dachten natuurlijk: waarom lezen we niets meer over die rijbewijs-ellende? Maar uiteindelijk is het goed gekomen. Bas heeft voor de zomer getracht om direct zijn volledige G-rijbewijs te halen maar dat ging natuurlijk zomaar niet vonden die Canadezen: Bas kon niet goed genoeg rijden (?!?) en was dus gezakt. Daarom moest hij eerst G2 gaan halen: dat is zeg maar het 'kinder-rijbewijs'. En daarna mocht hij het nog een keer proberen voor zijn G. En dat heeft nu dan uiteindelijk gehaald en ik heb alleen mijn G2 gedaan. En ik vind het wel prima nu. Dit 'kinder-rijbewijs' is 5 jaar geldig en vooralsnog blijven we hier zo lang niet en de enige beperking is dat ik geen druppel alcohol op mag hebben achter het stuur.
Maar omdat het examencentrum zo ver rijden was hebben we er maar een leuk dagje van gemaakt: Toronto Zoo is er vlak in de buurt. Toen we aankwamen leek het er ernstig op dat het flink zou gaan regenen, maar omdat we tot nu toe steeds korte buien hadden meegemaakt (in tengestelling tot de dagenlange ellende in NL) gokten we er maar op dat het nu ook goed zou komen. En dat was ook zo, uiteindelijk is het zelfs helemaal niet gaan regenen. Wel was het daardoor erg rustig: prima!
De zoo is behoorlijk nieuw en het is er werkelijk prachtig. Het is een enorm groot terrein, dus je moet vaker gaan en dan steeds een ander deel bekijken.
We hebben van alles gezien, waaronder Sumatraanse tijgers, Siberische tijgers, gorilla's, wrattenzwijnen, slangen, kwallen, zeepaardjes (waarvan 1 zwanger!), een groot aquarium en olifanten.

Maar het allerleukste vond Liza de stokstaartjes en de vlinders (waarvan helaas geen foto's).

Em het allermooiste moment was absoluut de mama orang oetan die die mensen achter het glas negeerde maar direct op Liza reageerde en haar hand uitstak: die twee hadden echt even contact! (Nee, we denken niet dat Liza verliefd zal gaan worden op Bokito, c.q zijn zoon.)

Vakantie! (en een beetje werk)

En dan gaan we nu zelf op vakantie. We combineren een uro-oncology meeting van Bas met een vakantietrip in Quebec en Ontario.

Wat een immens groot land is dit; we rijden een halve dag en dan zijn we net aan de andere kant van Lake Ontario.

Eerst een tussenstop in het Thousands Islands gebied: de riviermonding van de St. Lawrence rivier in Lake Ontario. Oom Frank en tante Annemarie van Gils hebben hier lange tijd hun zeilboot gehad en nu heeft neef Robin (van Gils) er zijn boot liggen.

We maken een rondvaarttocht in Gananoque aan het einde van de dag dus we pikken de zonsondergang mooi mee.

Dit gebied heeft letterlijk duizenden eilandjes. Veel daarvan zijn prive terrein en bevatten 1 huis: soms hutjes maar meestal kasten van formaat.

Liza moet even wennen aan de wind.

We overnachten in een mooi hotel aan het water.

De volgende dag rijden we door naar Mont-Tremblant. Dat is het belangrijkste ski-oord bij Montreal, Quebec. We hebben an te voren al gehoord dat het niet erg spectaculair is (vgl. de Ardennen) maar voor de oostelijke helft van Canada is dit dus the-place-to-be.

In ieder geval is het dorp volledig op ski-touristen ingesteld: alleen maar hotels, appartementen, souvenirshops en restaurants.

Midden door het dorp gaat een ski-liftje naar een hoger gelegen plateau waar de liften naar de pistes vertrekken. Ook in de zomermaanden wordt hier druk gebruik van gemaakt maar dan mn voor wandeltochten.

In 1 van deze hotels heeft Bas een drie-daagse meeting over uro-oncologie met de belangrijkste mensen hiervoor uit Noord-Amerika (Canada&VS): goed voor zijn netwerk dus.

Wij hebben een appartement gehuurd in dit gebouw en we hebben een prachtig terras/achtertuin.

Elke ochtend hebben we hier een familie herten gezien, hier moeder en kind.

We hebben ook ontdekt dat ze in Quebec zelfspot kennen, althans we hopen dat het zelfspot is want als ze echt denken dat dit bultje op de Mont Blanc lijkt.....

Daarna naar Montreal, op bezoek bij Frank en Annemarie.

Samen met hen bezoeken we Vieux-port, dat is een leuk oud stadsdeel dat Europees aandoet. Oude gebouwen, terrasjes etc. Heel anders dan Toronto.

We gaan lekker mosselen eten en aan de kade blijkt net de Maasdam van de Holland America lijn te vertrekken.

En we zouden een dagje gaan zeilen maar helaas is het windstil dus we moteren naar een nabij gelegen haventje voor een lekker ijsje.

Onze laatste bestemming is Price Edward County. Dat is een schiereiland aan de noordoever van Lake Ontario. Het is het jongste Canadese wijngebied en het heeft een groot zoetwaterduingebied. We hebben er een lekker appartementje: ontbijten op onze eigen veranda.

We hebben verschillende wijnhuizen bezocht maar alles is erg nieuw en modern en daardoor niet zo sfeervol. Wel is er een heel leuk ciderhuis dat is gevestigd in een oude boerderij en schuur. De cider is ook nog erg lekker!

Liza is not amused dat Bas haar speen gebruikt.

En dan naar het strand! Liza vond het heerlijk. Uiteraard is ze ook het water in gegaan maar die foto's zetten we toch maar niet op internet.